“Ik word zo opgewonden als ik de inkt ruik.” “Rino”, die als bibliothecaris werkt, heeft een vreemde gewoonte. Met als kenmerk dat ik ongewoon opgewonden werd door de unieke geur van inkt, was het mijn dagelijkse gewoonte om om middernacht mijn verlangens alleen te bevredigen, omringd door boeken in de bibliotheek. Zelfs als iemand weet dat het niet gevonden mag worden, kan ik het niet tegenhouden, en regisseur Saeyama was getuige van die scène …
De directeur neukte de bibliothecaris nadat hij haar betrapte op bedrog tijdens de nachtdienst
